Het USM-concept van de schakel
Onze gefragmenteerde en verbonden maatschappij eist van alle organisaties en teams dat ze handelen als schakels in toeleveringsketens of netwerken.
Toeleveringsketens
Toeleveringsketens bestaan per definitie uit schakels. Dit kunnen wisselende schakels zijn (de bovenste keten in de afbeelding hieronder), of gestandaardiseerde schakels (de onderste keten in de afbeelding).
De verschillen tussen die twee opties hebben aanzienlijke effecten op de samenwerking - de interoperabiliteit - en dus op de prestaties van de toeleveringsketen.
Elke actor in een toeleveringsketen kan worden beschouwd als een schakel, of het nu een organisatie is of een team binnen een organisatie.
Gestandaardiseerde schakels
USM levert het concept van de universele schakel, voor de optimale interoperabiliteit tussen de actoren in een toeleveringsketen of netwerk. Dit geldt tussen en binnen elke organisatie.
Het concept van de USM-schakel is gebaseerd op twee fundamentele eisen:
- Voor sterke toeleveringsketens hebben we behoefte aan het specificeren van sterke en uniforme schakels voor elke actor.
- Voor acceptabele samenwerkingsmodellen tussen actoren hebben we behoefte om de specificatie te beperken tot de buitenkant van de schakel, zonder ons te bemoeien met de interne verantwoordelijkheden van het domein van de actor.
.
T.a.v. Eis 1: Een sterke schakel moet gebaseerd zijn op een duidelijke en sterke architectuur. Het concept van de USM-schakel is gebaseerd op Systems Thinking en specificeert een servicemanagementarchitectuur, met een expliciete definitieset, een reeks expliciete bouwstenen en een reeks regels over hoe deze toe te passen: de principes van de USM-methode. Op basis van deze servicemanagementarchitectuur kan elke actor een vergelijkbaar service managementsysteem creëren voor maximale interoperabiliteit in de toeleveringsketen.
T.a.v. eis 2: Als een actor een schakel is in een toeleveringsketen of toeleveringsnetwerk, binnen of tussen organisaties, dan moet duidelijk zijn dat een bepaald niveau van standaardisering van zijn bijdrage niet kan worden vermeden. Toch blijkt dit de grootste drempel van alle organisaties te zijn. Het is precies dat gebrek aan standaardisering dat de complexiteit verhoogt en de efficiëntie en effectiviteit van toeleveringsketens en toeleveringsnetwerken beperkt. Op zich zou dit geen verrassing moeten zijn: wie laat zich nou graag door anderen vertellen hoe hij zijn werk moet doen? Daarom moet het niveau van standaardisering aanvaardbaar zijn voor alle actoren in de keten of het netwerk: het mag de interne vrijheidsgraden van de organisatie voor het opzetten van hun organisatiestructuur of voor het selecteren van hun hulpmiddelen niet beperken. Elke opgelegde standaardisering moet bij voorkeur alleen betrekking hebben op debuitenkant van de schakel, zodat de vereiste interoperabiliteit verzekerd is. Dat is hoe de gestandaardiseerde aanpak van de USM-methode de economie en alle organisaties daarin kan dienen.
Universeel toepasbaar
Het concept van de schakel USM kan integraal worden geïmplementeerd voor alle dienstverlenende organisaties, of het nu gaat om dienstverleners in de gezondheidszorg, de overheid, de industrie, financiën, informatietechnologie (IT), onderwijs, of andere sectoren, en of het nu gaat om hele organisaties of teams binnen een organisatie. USM biedt expliciet de vaardigheid om samenwerking en integratie - en dus interoperabiliteit - tussen deze domeinen te bevorderen door de standaardisering van de managementsystemen van actoren die zich als deze schakels gedragen.
Het concept van de schakel is gebaseerd op het USM Klant-Leverancier Interactiemodel (zie de afbeelding hieronder). De klant-leverancier relatie wordt herhaald in elke actor van het ecosysteem (zie de afbeelding van de toeleveringsketen hierboven). Elke actor is zowel een klant als een leverancier: vanuit het perspectief van een actor zijn er altijd één of meer klanten aan de linkerkant en één of meer leveranciers aan de rechterkant. Het USM Klant-Leverancier Interactiemodel kan nu dienen als de uniforme schakel die eindeloze service-ecosystemen mogelijk maakt, zoals in het bekende effect van LEGO-blokjes.
De interface
Zoals aangetoond in de afbeelding van het Klant-Leverancier Interactiemodel, standaardiseert het concept van de schakel de interface tussen de actoren in de toeleveringsketen. Deze interface omvat twee componenten:
- de behoefte, uitgedrukt in termen van de vereiste service: de voorzieningen en hun ondersteuning.
- de Service zelf: de ondersteunde voorzieningen
In beide gevallen kan de interface worden gespecificeerd, en dus gestandaardiseerd, in termen van voorzieningen en ondersteuning. Voor een overheids-ecosysteem met drie lagen leidt dit tot een standaardisering van de interface zoals uitgedrukt in de onderstaande afbeelding.
